|
|
Görüldüğü üzere Gelişim ve Öğrenme dersi için hazırlanan Empatik Deneme çalışması büyük bir hüsranla sonuçlanmaktadır. Zira empatik olması gereken ve bu uğurda internet gibi iletişime çok açık bir kanalı araç olarak kullanmış olmasına rağmen , değerlendirmeci hangi yorumda bulunursa bulunsun, bir iletişim çatışması ile sonlanmaktadır.
Çevremize karşı, belki sayın Dökmen'in de belirttiği gibi empatik bir toplum olmayı başaramamamızdan dolayı empatik bir tutum sergileyememekteyiz. Aslında bunu tüm dünya üzerinde yaşayan topluluklara uyarlamak mümkün. Karamsar bir bakış açısı getirse de yeryüzü sakinleri olarak daha empatik ilişkiler geliştirmiş olsaydık, her halde iki dünya savaşı geçirmemiş olurduk... ve herhalde kesin bir felaket demek olan ozon tabakasındaki deliği nasıl yamayazağımızı düşünmezdik.
1968 kuşağından olanlar bilmeli... 1970'lere damgasını vuran "Marillion" adlı müzik topluluğunun güzel bir şarkısı vardır. Söz konusu müzik topluluğu, Sympathy adındaki bu şarkılarını bir çok insana sevdirmişlerdir. Şarkı bir dosta çağrıda bulunmaktadır: "Sempati gerek duyduğumuz şey dostum"(*). Bir çok insan bu romantik parçayı dinlerken farklı anlamlar çıkartmışlardır. Oysa ki şarkının liriklerinde küçük bir düzeltme belki bu şarkıyı çok daha anlamlı yapacaktır: "Empati, gerek duyduğumuz şey dostum"...
Selim Ökem
(*)Sympathy,
is what we need my friend
Sympathy
is what we need..